|
Opis:
Świat według kota i kobiety. Maleńka perełka dla znawców.
W przypadku tej
zaledwie pięciominutowej etiudy trudno mówić zarówno o akcji, jak i fabule. Świat oglądany oczami
należącego do samotnej kobiety kota złożony jest z krótkich emocji, urywków zdarzeń, niewyraźnych
sygnałów - na tle przemijających pór roku.
Ciekawostką może być fakt, że jest to w całości praca jednej osoby - Makoto Shinkaiego. Czarno-biały
rysunek jest niezwykle staranny, ale jednocześnie pokazuje świat wyrywkowo - poszczególne drobiazgi
domowe są prześlicznie wycyzelowane, ale ani razu nie widzimy twarzy kobiety. Całość sprawia wrażenie
obrazu zbudowanego z pojedynczych ujęć, pełnego ciepła, a przy tym całkowicie
bezpretensjonalnego.
Ze względu na długość trudno mówić o odradzaniu tego komukolwiek - pięć
minut znaleźć może każdy. Ale na pewno nie każdy będzie umiał docenić ten piękny drobiazg.
Od siebie chciałbym tylko dodać, iż jest to przepiękna opowieść pana Makoto Shinkaiego, który w każdą
swą produkcję przelewa całe swe serce. Wszystkie jego projekty cechuję wspólna dbałość o najmniejsze
szczegóły i nieustanne nawiązywanie do ”samotności na świecie” – jego bohaterzy są
zwyczajni, lecz opuszczeni. Czasami można by powiedzieć, że łączy ich uczucie, którego nie mogą
spełnić, dzieli ich coś tak przyziemnego jak inne pochodzenie lub odległość (patrz „Voices of a
Distant Star”) lub niezwykłe przypadłości, choroby (patrz „Beyond the Clouds, the Promised
Place”).
Gdyby porównać jego filmy od razu rzuca się w oczy pewien schemat przedstawianych scen, najeżdżających
ujęć z ukosa, przedstawiające przedmioty zwykłego codziennego użytku, lub okolice. Wszystko wydaje się
takie normalne a jednak coś w tym świecie nie gra – nie ma dla nich (bohaterów) szczęścia, i
skazani są na życie w odosobnieniu, w „tym cudownym świecie”.
made by: Avellana & osobiste przemyslenia Toji`ego
pobrana z: Anime Tanuki
|
